مشخصات پژوهش

عنوان	بررسی تاثیر مشخصات بتن پاششی بر روی رفتار دیوارهای با مصالح بنایی تحت بار انفجار
نوع پژوهش	پایان‌نامه
کلیدواژه‌ها	شاتکریت، پوششهای بتنی، دیوارهای بنایی، مش فولادی، محل انفجار
چکیده	شاتکریت را میتوان روشی بسیار مؤثر، پایا و اقتصادی برای کارهایی نظیر مرمت و بازسازی سازههای بتنی و ساختمانهای قدیمی، ساخت پوششهای بتنی نگهداری اولیه در تونلسازی، پایدارسازی شیبهای سنگی و خاکی و پایدارسازی بسیاری از سازههای زیرزمینی دانست. همچنین شاتکریت را میتوان بهعنوان ملات یا بتنی در نظر گرفت که با سرعت بالا توسط هوای فشرده روی یک سطح پاشیده میشود. در این تحقیق یک دیوار آجری با ابعاد یک دیوار بنایی معمولی (2/5×2/5) متر و ضخامت 2۰ سانتیمتر بهصورت یکپارچه و همگن در نظر گرفته شده است. برای قطر توری فلزی دو حالت در نظر گرفته شده است. در مش فولادی، فاصله آرماتورهای مش شاتکریت 1۰ و 15 سانتیمتر و ضخامت شاتکریت برابر 5، 1۰ و 15 سانتیمتر (حالت 15 سانتیمتر صرفاً جنبه تحقیقی دارد) و فاصله محل انفجار از دیوار 5، 9 و 13 متر درنظر گرفته شده است. و در جلوی دیوار آجری قرار میگیرد. بر اساس نتایج موجود، میتوان اثر تغییر معیارها را از هم مشاهده کرد. ابتدا تاثیر اندازه شبکه توری فلزی را بررسی میکنیم و بر این اساس با تغییر اندازه شبکه توری فلزی از حالت اول به حالت دوم نتایج تغییر چندانی نمیکند و تقریبا نتایج ثابت میماند سپس تاثیر ضخامت پوشش بتنی مورد بررسی قرار گرفته شده است که بر این اساس با تغییر ضخامت پوشش بتنی از 5 سانتیمتر به 1۰ سانتیمتر، میزان تنش 55 درصد، جابحایی 75 درصد و انرژی وارد شده توسط دیوار 59 درصد کاهش مییابد و برای تغییر ضخامت پوشش بتنی از 5 سانتیمتر به 15 سانتیمتر، میزان تنش 72 درصد، جابحایی 89 درصد و انرژی وارد شده توسط دیوار 96 درصد کاهش مییابد و سپس تاثیر فاصله محل انفجار از دیوار بررسی شده است که بر این اساس با تغییر فاصله محل انفجار از دیوار از 5 متر به 9 متر، میزان تنش 82 درصد، جابحایی 9۰ درصد و انرژی وارد شده توسط دیوار 95 درصد کاهش مییابد و برای تغییر فاصله محل انفجار دیوار از 5 به 13 متر، میزان تنش 95 درصد، جابحایی 97 درصد و انرژی وارد شده به دیوار 99 درصد کاهش مییابد و در آخر تاثیر محل قرارگیری پوشش بتنی را مورد بررسی قرار می- دهیم که بر این اساس با تغییر محل قرارگیری پوشش بتنی از جلو دیوار به پشت دیوار، میزان تنش 68 درصد، جابحایی 54 درصد و انرژی وارد شده توسط دیوار 96 درصد کاهش مییابد.
پژوهشگران	محمدمهدی غفوری (استاد راهنما)، هادی عبدالهی (دانشجو)