|
عنوان
|
بررسی امکان ساخت بتن با استفاده از سنگدانه تراورتن
|
|
نوع پژوهش
|
طرح پژوهشی خاتمه یافته
|
|
کلیدواژه‌ها
|
بتن، لجن تراورتن محالت، مقاومت فشاری، مقاومت خمشی، نفوذپذیری، بازیافت ضایعات
|
|
چکیده
|
صنعت ساختمان، بتن را به عنوان یکی از پر مصرف ترین مصالح جهان و به عنوان ماده ساختمانی قرن بیست و یکم شناخته است. استفاده خرده سنگ های معادن تراورتن موجود در ایران فرصت گرانبهایی است که در تولید بتن و سنگ مصنوعی به عنوان پرکاربرد ترین مصالح ساختمانی قابل بکارگیری است. علی رغم سادگی تهیه و ساخت بتن به علت وجود مواد مختلف در آن و نیز اندرکنش این مواد به ویژه در ناحیه بین سنگدانه ها و خمیر هنوز در این ماده و محصول نهایی حاصل از ساخت اجزای آن پیچیدگی ها و نادانسته های فراوانی وجود دارد. خواص، رفتار و عملکرد بتن بستگی به ساختار ماده زمینه بتن و سیمان دارد که چسبندگی پیوستگی و یکپارچگی را بوجود می آورد بنابراین مطالعات بتن در مقیاس و سطوح کاربرد آنها بسیار حائز اهمیت است. دستیابی به بتن با مقاومت باال و دوام زیاد نیازمند استفاده از مصالح و مواد مرغوب در ساخت آنها میباشد. از همین رو امروزه در جهت ساخت بتن از مصالح طبیعی بسیار زیادی استفاده میشود. همین امر سبب استفاده بیش از حد از منابع طبیعی موجود بر روی کره زمین شده است و محیط زیست را با خطر نابودی مواجه کرده است. با توجه به آمار و مستندات، هر ساله مقدار زیادی از ضایعات معادن سنگ تراورتن در کنار معادن انبار میشود و هیچ استفاده دیگری ندارد. از آنجایی که تعداد زیادی از این معادن سنگ تراورتن در شهر محالت وجود دارد، ما در این مطالعه از این ضایعات در جهت ساخت بتن و سنگ مصنوعی استفاده کردهایم. لذا در این تحقیق به بررسی تأثیر استفاده از خرده سنگ های تراورتن موجود در معادن محالت بر عملکرد بتن و سنگ مصنوعی پرداخته شد. برای این منظور نمونه های آزمایشگاهی در طرح اختالط های متفاوت ساخته شدند و تحت آزمایش مقاومت فشاری و خمشی مورد بررسی قرار گرفتند . نتایج حاصله همه بیانگر این موضوع هستند که بهترین طرح اختالط به دست آمده نتایج مطلوبتری نسبت به طرح اختال ط نمونههای معمولی داشته است. با توجه به آزمایشات مقاومت فشاری و خمشی، بتن دارای ضایعات سنگ تراورتن محالت، عملکرد قابل قبولی را داشته است و میتوان از آن در جهت ساخت نمونههای بتنی و سنگ مصنوعی با مقاومت و کارایی باال استفاده کرد.
|
|
پژوهشگران
|
مسعود پاکنهاد (داور)، پدرام حسینی (مجری)، علی نقیان (همکار)، سیدروح الله حسینی واعظ (ناظر)، امیر عابدی (همکار)، علی کاوه (همکار)
|