عنوان	بررسی تاثیر الیاف‌های فولادی و پلی‌پروپیلن بر ویژگی‌های مکانیکی و دوام بتن‌های توانمند
نوع پژوهش	مقاله چاپ‌شده
کلیدواژه‌ها	بتن توانمند خواص مکانیکی الیاف فولادی الیاف پلی‌پروپیلن میکروسیلیس
چکیده	مقاله حاضر به بررسی تاثیر ترکیب الیاف‌های مختلف بر ویژگی‌های مکانیکی و دوام بتن‌های توانمند پرداخته است. بتن‌های ساخته شده با استفاده سنگدانه‌های سیلیسی با حداکثر اندازه 9 میلی‌متر و نسبت آب به سیمان 23/0 ساخته شدند. برای بهبود خواص مکانیکی و دوام آن‌ها، الیاف‌های فولادی در دو شکل صاف و موجدار با نسبت ظاهر 5/37 به بتن‌ها اضافه شدند. جهت رفع برخی معایب بتن‌های حاوی الیاف فولادی، %1 الیاف پلی‌پروپیلن به بتن‌های ساخته افزوده شد. 34 طرح مخلوط در قالب 404 نمونه به اشکال مختلف ساخته شد. خواص مکانیکی شامل مقاومت‌های فشاری، کششی‌دونیم‌شدن در مدت 28 روزه و خواص دوام شامل مقاومت الکتریکی حجمی، جذب آب غوطه‌وری و نفوذ تسریع شده یون کلراید در مدت 180 روزه انجام شدند. نتایج نشان دادند که %3 الیاف فولادی موجدار و %1 الیاف پلی‌پروپیلن منجر به ساخت بتن با مقاومت کششی دونیم‌شدن 7/13 مگاپاسکال شد. تغییر شکل الیاف فولادی از صاف به موجدار در تغییر مقاومت فشاری نامحسوس و در مقاومت‌ کششی دونیم‌شدن تا %22 ثبت شد. الیاف پلی‌پروپیلن نشان داد در ترکیب با %1 الیاف فولادی %25 جذب آب غوطه‌وری را کاهش می‌دهد و قادر است تا جذب آب غوطه‌وری را به‌طور متوسط تا %45 در سایر بتن‌های حاوی %2 تا %4 الیاف فولادی کاهش دهد. تاثیر کاهش فضاهای متخلخل و ایجاد انسجام و یکپارچگی در بتن‌های ساخته شده در اثر ترکیب الیاف فولادی و پلی‌پروپیلن جایی ثبت شد که آزمون‌های مقاومت الکتریکی حجمی و نفوذ پذیری تسریع شده یون کلراید نشان دادند که بتن‌های ساخته شده در معرض احتمال خوردگی میلگرد نبوده و احتمال نفوذ یون کلراید در همگی آن‌ها کم و یا بسیار کم است. انسجام ریز ساختار بتن‌های الیافی در ناحیه انتقال و در ساختار ماتریس سیمانی آن‌ها در تصویر برداری‌های الکترونی نیز نتایج ذکر شده را تایید نمود.
پژوهشگران	مسعود پاکنهاد (نفر سوم)، حمید نارکی (نفر اول)، سیدفتح اله ساجدی (نفر دوم)